نوشتن مقدمه برای سری بازی هایی که هرسال ارائه می شوند کار سختی است. اما من میخواهم یک مقدمه خیلی کوتاه را ارائه بدهم. برای یک عنوان که قرار است برای نسل بعد به شکل ویژه تری عرضه شود. بله FIFA 14!

فیفا عنوانی است که در دهه نود میلادی عرضه شد. این بازی در ابتدا یک عنوان پیکسلی بود و نقطه عطفش وقتی بود که در دهه ی دوم قرن ۲۱ رقیب شرقی فیفا یعنی PES ضعیف ظاهر شد و این فوتبال غربی بود که با تکیه بر فوتبال واقعی تر توانست بر شرق که مانند کارتون هایی مثل فوتبالیست ها سعی داشت فقط لذت و هیجان را به مخاطب منتقل کند، غلبه کند. از جمله ویژگی های فیفا در سالیان اخیر این بوده است که همیشه لایسنس های فوق العاده ای را ارائه می دهد و صدالبته این که از تخیلات فاصله گرفته است.

این بار هم آمده ایم که یک مقایسه جذاب دیگری بین گرافیک بازی ها داشت باشیم و قرعه این بار به نام عنوان Battlefield 4 افتاده است که انتظارات بسیار بالایی هم به خصوص از گرافیک این بازی می رود. به تازگی نیز نسخه بتای ان بازی نیز عرضه شده و به همین علت در یک مقایسه دفیق  بین نسخه های PlayStation 3 و Xbox 360 بازی Battlefield 4، می خواهیم بدانیم که کدام یک از نسخه ها برتر می باشند.

نسل پنجم و ششم زمانی بود که سری Pro Evolution Soccer ( Winning Eleven ) پادشاهی می کرد و سلطان بی چون و چرای سبک ورزشی بود . خیلی ها به عشق Winning Eleven 3 ( همان فوتبال ۹۹ خودمان ) به کلوپ ها می رفتند و ساعت ها وقت صرف می کردند . بعد از ورود به دوران طلایی کنسول Play Station 2 ، سری بازی های PES نیز محبوبیت خود را دو چندان کرد . گیم پلی همیشگی و لذت بخش همراه با گرافیکی بهتر ، چیزی بود که طرفداران انتظار داشتند و کونامی هم همین را برای مخاطبان فراهم می کرد و موفق نیز بود . اما کابوس از شروع نسل هفتم ، کم کم شروع  شد . از نسخه ۲۰۰۷ به بعد بازی به نقطه ای رسید ه بود که به تکامل نزدیک شده بود و سازندگان هر سال همان بازی قبلی را با اندک تغییری روانه بازار می کردند ولی در سوی دیگر میدان رقیبی سرسخت وجود داشت که هر روز برای نزدیک کردن بازی به واقعیت و یک شبیه ساز کامل فوتبال ، تلاش می کرد و بالاخره توانست PES را زمین بزند .

همه ی انسان ها به صورت عادی و نرمال متولد می شوند.اما من با یک هدیه متولد شدم.این چیزی است که حداقل دیگران به آن هدیه می گویند.این هدیه برای من یک نفرین بود.نفرینی سخت که تمامی زندگی من را در بر گرفته است. این چیزی که دیگران به آن هدیه می گویند شخصیت امروزی من را بوجود آورده است.کسی که دیگران از او متنفرند،یک اشتباه،یک جانی.اینها اولین دیالوگهای Jodie Homes می باشد که نشان میدهد که او چقدر از زندگی خود متنفر می باشد.اما این تنفر از کجا آمده است؟چرا چیزی را که دیگران آن را یک هدیه می دانند او آن را یک نفرین می داند؟یعنی آنقدر زندگی با این موجود ماورائ الطبیعه مشکل می باشد که او بدین شکل از زندگی خود متنفر شده است؟سرچشمه ی این همه تنفر از کجا آمده است؟